Ali Samiyen'de ilk gittiğim maç Arif'in sol orta şut karışımı herkesin hatırladığı golün olduğu Bursa maçıydı.Torun torba gitmiştik yeni açık üst.Geçen cumartesi malum skandal açılış gecesinde ise Ajax maçı için yeni staddaydım (adını yazmak istemiyorum çünkü basiretsiz yönetim ilk önce yapamadığı işi sonradan yalayarak Ali Samiyen Spor Kompleksi Türk Telekom Arena gibi iki paragraf gibi bir isim buldular).Stada giderken ne yalan söliyim içimde biraz heyecan vardı çünkü yurtdışındaki büyük stadları gezip gördüğümüzde öle bi atmosfere sahip olma heyecanı düşündürüyordu adamı.Ama maç başlayıp ilk yarının ortalarına doğru içimde bi boşluk bi ortama bi yabancılık geldi.Sanki deplasman tirbününde gibiydim.Geriye dönüp baktığımda Samiyen'in içinde sahip olduğumuz o ev ortamı o sahiplik duygusu yoktu içimde.Eski açıkta 4-3'lük bordeaux maçınımı,Yeni Açıktaki 0-2 yenildiğimiz ama efsane yazdığımız fener derbisinimi,kapalıdaki Godfather koreosunun olduğu Leverkusen maçını ve daha nicelerini hatırladğım iyisiyle kötüsüyle herbiyerini bildiğimiz ve o stadın içinde yaptığımız samimi muhabbetleri daha 45 dakka olmadan özlemiştim.Zaten son zamanlarda tırnak içinde hep kaybettiğimiz söylediğimiz ruh tribünlerden çoktan gittiği belli olmuştu.Benim kabullenemediğim daha doğrusu kabullenmek istemediğim GALATASARAY isminin olduğu her yerde umut vardır mantelitesinin tükenmekte olduğunu görmek.Çünkü bizim bundan öncede kapasite olarak yeterli kadrolarımızın olmadığı sezonlarda olmuştu ama takımda herzaman GALATASARAY kelimesinin ağırlığını ve anlamını takıma anlatacak birkaç ağabey olurdu ve bir şekilde o takım kendi efsanesini yazardı.Bugün kombine teslimi için Ali Samiyen'e belki hayatımda sonkez gittim.İçimden dışımdan çıkana kadar küfür ettim.Kim gidelim dedi ulan burdan bize diye isyan ettim.Ali Samiyen benim için sadece bir stad değil aynı zaman da bana GALATASARAY ile eş değer anlamlara sahip olduğunu anladım.Ben gözümü kapar Samiyen yaşadığım onlarca yüzlerce iyisiyle kötüsüyle onlarca yüzlerce anımı anlatırım.Sonra aklıma veda maçı geldi Beypazarı o sahaya kuralan dev ekranlardaki görüntülerin geçmişte kaldıklarını bildiği halde bütün tribün heyecanlanmış coşkusu artmıştı.Anladımki biz maziyi değil gerçek Galatasaraylılığı özlemişiz.Açılıştaki ıslıklama felan benim için GALATASARAY dururken hepsi ikinci plan zaten o bayraktar denen adamın dünyanın en komik açılış konuşması olayların fitilidir ve bence o olaydan kendine prim yapan bilmediğimiz nice fitneciler vardır.
