Öyle bir gün ki oynadığım her oyunu kaybetmişim, üstelik Cimbom'da ilk yarı tel tel dökülmüş selçuk ve melo orta sahada organize olamıyor, geri dörtlü uzun süredir karşılaşmadığı şekilde rakip forvetler ile başbaşa kalıyor, üstelik formunun zirvesindeki Eboue Paris'te ve yerine sakatlıktan yeni çıkan Sabri var. Korkulan başa geldi çok geç kalmadan, Sabri'nin üst üste iki hatası ve içeriye 2-0 gidiyoruz. Bir parantez açmak gerekirse bundan sonrası benim açımdan daha da fena oldu, herkese tükürükler saçarak haftalardır kötü oynadığımızı söylendim durdum, ondan sonra gelen her golde telefon doğal olarak susmadı, sağlam göt oldum anlicağınız.
İkinci yarıya sabri'yi kenara alıp riera ile başladı ve en son 2000 yılında oynadığımız 3-5-2 e döndük, ve 52. dakikada hakikaten şans eseri gol geldi, işte o andan itibaren Fatih Hocanın devre arasında konuştuklarım uyarıdan fazla demesi ortaya çıktı. Selçuk, Baros ve Sercan'ın golleri ile bi anda skor 2-4'e geldi ve hak ettiği bir galibiyet aldı, hemde çok kötü bir 52 dakikadan sonra. Herhalde takımın potansiyeli bu maçtan daha iyi bir şekilde açıklanamazdı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder